Moria Het winkeltje voor gevaarlijke giffen- Abyss

Dit winkeltje ligt aan de hoofdstraat van Abyss een andere grote stad in het slechte gebied. Deze winkel wordt gemeden door de meeste wezens, je vindt er dus vooral Demonen, maar natuurlijk ook andere wezens die gevaarlijke duistere plannen hebben. In dit winkeltje kun je alles kopen van kant en klare drankjes tot ingrediënten.

Regels: Als je vecht wordt je naar buiten gezet.
Aantal mensen: 4 dan is het vol

Luka liep de winkel binnen, en keek rond met zijn rode ogen. Hij zag allerlei soorten vergif staan, planten waarmee je giffen kon maken en zelfs verslavende middelen, wat op aarde drugs werd genoemd. Hij keek naar de potjes met verschillende namen. Misschien kon hij ze eens uittesten op een van zijn offers... Regangif klonk erg gevaarlijk... Hij bekeek het paarse potje even en grijnsde, al was het meer een schattige grijns. Hij zette het potje weer terug en keek verder rond. Wat een geweldige winkel was dit toch...

Toen Atoli de deur van Moria opendeed rinkelde er een belletje. Ze wou wat ingrediënten inslaan om haar persoonlijke voorraad aan te vullen. Dan kon ze weer wat nieuwe giffen proberen te maken en dan uittesten op enkele gevangenen om te zien wat de uitwerking was. Atoli keek op het lijstje wat ze vast had. Daar had ze opgezet wat ze allemaal nodig had.

Luka keek om toen hij het belletje hoorde en zag meesteres Atoli binnen komen. Hij boog lichtjes voor haar. 'Hallo, meesteres Atoli.' zei hij op een beleefde manier, en glimlachte vrolijk. Hij ging weer recht staan en veegde zijn witte haar uit zijn ogen. Hij vond Atoli een geweldige leidster, en wou ook niet anders dan dat zij de macht greep.

Atoli herkende een van haar meest toegewijde mede strijders staan. "Hoi Luka!" Zie ze vrolijk. "Wat doe jij hier? Heb je zelf wat nodig of heeft het kasteel je weer eens wat gevraagd zonder dat ik het wist." Atoli grijnsde breed. Ze zag Luka als een soort van vriend. Ookal was hij toch nog lager in aanzien dan zij ooit was geweest.

Luka glimlachte vrolijk naar Atoli. 'Ik wil wat giffen uittesten op mijn offers, misschien zelf een paar maken...' zei hij. Hij draaide zich om naar de vitrine en voelde even in zijn zak, heel wat goudstukken. Hij keek naar de verschillende giffen en vond het moeilijk om te kiezen. Er waren zoveel gave giffen met leuke uitwerkingen, zoals eentje die de organen van binnen langzaam verschroeide... Het klonk vreselijk, maar Luka vond het geweldig.

Atoli lachte. "Hè Luka, ik heb misschien nog wel iets leuks voor je. Ik heb pas geleden nog wat geexperimenteerd met giffen maken en er kwam een heel leuk mengeseltje uit. Eerst zie je niks bij het schlatoffer en merkt hij of zij er ook niks van, maar dan begint opeens hunm huid te bubbelen en verteren ze heel langzaam. net alsof je zout over een slka strooit. Akls je wilt kan ik je het ingerediënten lijstej wel geven." Zei Atoli met een breede glimlach.

Luka glimlachte toen hij haar experiment hoorde, en maakte een opgewonden sprongetje. 'Wow, dat klinkt gaaf! Ik heb zelf nog een mengsel gemaakt met schorpioeneneitjes. Deze nestelen zich in je maag, en als ze uitkomen heeft het slachtoffer allemaal schorpioenen in zijn maag, die hun weg naar buiten vreten.' zei hij en pakte een potje die hij wou halen. 'Het ziet er uit als een soort vruchtensap, maar dat is het niet, al hoeven ze dat niet te weten.' Hij lachte zachtjes.

Atoli glunderde bij het idee dat haar slachtoffer erachter zou komen dat er ineens schorpioenen uit hem kropen. Ze zag nu al de verrukkelijke angst op hun gezicht. "Wat is het recept? Ik zou het graag een keer proberen!" Zei Atoli enthousiast en ze keek Luka breedglimlachend aan. Luka en zij hadden hetzelfde gevoel voor humor en ze konden erg goed met elkaar overweg.

Luka glimlachte toen hij Atoli hoorde. 'Ik heb het mee! Je mag het wel hebben. Mag ik dan het recept voor die van jou?' vroeg hij vrolijk, en haalde een vergeeld opgevouwd papiertje uit de zak van zijn broek. Hij stak zijn hand naar haar uit, zodat ze het briefje kon aannemen. 'Heb je het trouwens gehoord? Er word weer een dubbele maansverduistering voorspelt. Al voorspelt die ouwe gek al jaren een dubbele maansverduistering die nooit komt.' Hij rolde met zijn ogen.

Atoli lachte naar Luka en pakte het briefje aan waarna ze zelf een briefje en pen te voorschijn haalde en het recept opschreef. Ze keek nieuwsgierig op naar Luka. "Echt? Ik ben benieuwd of het dit keer WEL waar is. Dan zouden we de strijd makkelijk kunnen winnen. "

'Ze voorspelt al jaren de dubbele eclipsen, en er is nooit één gekomen. Al zou het wel geweldig zijn als er één kwam. Hmm... misschien moeten we toch maar achter haar aan...' mompelde Luka bedenkelijk en nam een potje van een plank met donkerblauw gif. Het leek inkt, maar dat was het natuurlijk niet.

"Waar had je dat dan gehoord?" vroeg Atoli bedenkelijk. Ze kende het oude vrouwtje vaag, maar kwam haar niet vaak tegen.