Darraghs onderkomen - de hoofdstad

Hollow knipperde verbaasd toen de slangenjongen iets zei wat op een naam moest lijken. Praatte hij nou snel of lag het gewoon aan hemzelf? Nee, het lag vast aan hemzelf. Toch hoorde hij de naam, omdat hij de jongen daarna wat beter verstond. 'Darragh...' herhaalde hij even bedenkelijk, alsof hij het een vreemde naam vond. Daarna vormde zich toch een glimlach op zijn gezicht. 'Mooie naam. Ik ben Hollow...' stelde hij zich voor, bleef zich aan Darragh vasthouden maar voelde dat het steeds maar erger werd. Pijn deed het nog net niet maar dat zou nog wel komen.

"Dat is ook een mooie naam." Zei Darragh blozend. Hij merkte ineens dat Hollow nauwelijks meer op zijn benen kon staan. " Hollow, je moet echt gaan liggen. Je kunt nauwelijks meer staan." Zei Darragh bezorgd en hij begon Hollow weer naar de bank te werken.