Huis van Ryan - morte

het huis is van middelmatige groten en is van buiten grijs met een donkerblauw dak. Van binnen zijn dde muren licht grijs. er is een grote woon kamer waar ook een eettafel in staat, er is ook een apparte keuken naast de woonkamer en de gang, boven bevinden zich 3 slaapkamers en een bad kamer. Alles in het huis ziet er netjes en tip top verzorgt uit, behalve Ryans kamer daar licht van alles door heen.

regels:
maximaal 7 mensen binnen
mag niet gevochten worden binnen in huis

Evra keek om. Een huis kwam te voorschijn achter de bomen. Hij legde zijn hoofd weer op Ryan. Hij kon merken dat Ryan moe werd. Hij gleed bijna van Ryan af. Hij viel weer in slaap.

sorry dag tot het nog bij de enne was:p
------

Ryan zag zijn huis in zicht komen, en eenmaal bij zijn huis maakte hij de deur open en ging naar binnen toe. en hij legde Evra op de bank neer en keek even naar hem. Maar dan loopt hij naar de keuken en begon thee te zetten voor hem. En hij pakte de thee mee de woon kamer in en zette het op de kleine tafel en ging zelf op een andere bank zitten.

Evra voelde de bank en de warme handen van Ryan verdwenen. Hij wou zeggen dat hij niet weg moest gaan, dat hij de warmte niet wilde verliezen. Ryan verliet de kamer en Evra hoorde hem thee zetten. Even later was hij terug. Evra opende zijn ogen en glimlachte zwak naar hem. De warmte van Ryans lichaam had zo fijn gevoeld, dat hij nu begon te rillen.

Ryan bekeek evra en vroeg zich onder andere af, wie die gene was wat hij wilde en zeer zeker waarom hij zo verward leek."Drink je thee daar zal je van op knappen"zegt hij dan terwijl hij zijn eigen thee pakte en een slokje er van nam, en hij keek naar de haardt die nog brande niet veel meer dus dadelijk moest hij er weer nieuw houd op doen

Evra ging rechtop zitten. Hij pakte zijn kopje vast met 2 handen. "Wat is dit spul?" Hij had eigenlijk nog nooit van thee gehoord. Wel gehoord, zijn moeder heeft het uitgelegd. Hij had het nog nooit gezien. Hij keek hoe Ryan van zijn thee proefde en hij probeerde het zelfde. "Nya! Dat is warm!" zei hij geschrokken en keek verbaasd naar de substandsie in het glas.

"Het is warm water waar kruiden even in zijn onder gedompelt en dan er uit gehaald zijn, dan krijg je smaak in het water en dat noemt men thee"legt Ryan ook nog een keertje uit en hij glimlachte kort naar Evra en hij nam nog een slok van zijn thee en hij zette hem neer en liep naar de haart en pakte er naast een houts blok van de stapel en legde hem in de haart, en dan nog een houts blok er bij. daarna ging hij weer terug op de bank zitten.

Evra keek verbaasd naar Ryan. "Wow!" zei hij me groet ogen,"Cool!" Hij begon te lachen. Hij stopte 1 vinger in zij thee en gierde van het lachen. Hij probeerde een slokje. "Wow!" zei hij weer. Hij bleef naar zijn theekopje staren. Hij begon weer te lachen. "Het is lekker!" zei hij alsof hij iets anders had verwacht. Hij keek met glinstering in zijn ogen naar Ryan.

Ryan kon het niet laten om te grinniken over hij op gewonden Evra raakte van een simpel kopje thee. "Je mag vanacht hier blijven slapen maar morgen moet je wel weer weg mijn moeder komt dan thuis en ze is niet zo dol op vreemden"geeft hij eerlijk toe. en hij gaapte zelf dan vermoeid, hij was moe hij had afgelope nacht niet zo heel goed geslapen."we slapen wel bijde gewoon op de bank"zegt hij asl volgt en hij stond op en liep na de kast waar hij een deken uit haalde en een kussen en die gooide hij naar evra"Alsjeblieft"zegt hij beleeft en hij ging weer zitten

Evra grinnekte nu ook. Ryan gooide een deken naar hem die hij ving. Het kussen ving hij niet en het plofte tegen zijn hoofd. Even bleef hij verward kijken. "Uhm.." hij durfde het eigenlijk niet aan Ryan te vragen.

Ryan keek naar evra en glimlachte toen hij weer ging zitten. Dan hoort hij evra en kijkt hem met een iets wat schuin hoofd aan, "jah..."Vraagt hij dan aan hem, als teken tot hij verder moest gaan met zijn vraag die hij blijkbaar wilde stellen.

Evra werd dieprood en keek naar beneden. "Uhm," zei hij zachtjes," Waar zijn deze voor?" Hij keek met rode wangen naar Ryan. Hij kneep in het kussen. Hij had veel wijsheid aan zijn ouders te danken, maar nooit had hij die dingen in het echt gezien. Het kussen voelde zacht aan.

Ryan grijnsde en wees op het kussen. "Die moet je onder je hoofd leggen daar kun je op liggen, is fijner dan die harde bank of grond normaal."legt hij uit. Dan wijst hij naar de deken."Dat is een deken die leg je over je heen dan heb je het lekker warm, maar die moet je niet over je hoofd trekken." adviseert hij evra en hij zelf nam de laatste slok van zijn thee.

Evra luisterde half naar Ryan terwijl hij gefacineerd naar het kussen staarde. Hij had verstaan dat het kussen onder je hoofd moest, dus dat deed hij. Hij voelde zich moe. Het laaste had hij niet helemaal gevolgd en deed de deken schuin en over zijn hoofd. Hij viel in slaap.

Ryan grijnsde toen hij evra zag liggen hij vond hem best aardig maar ook wel grappig. Dan ging hij zelf ook liggen op de bank hij had het snel warm door zijn vuur krachten, dus hij hoefde meestal geen deken. en hij sloot vermoed zijn ogen, terwijl hij nog even na dacht over deze dag en uit eindelijk viel hij in slaap.

Evra opende zijn ogen. Hij stond in een donkere stille kamer.Hi hoorde een stem lachen. "Waar ben je?!" schreeuwde hij. Even verderop verscheen een gestalte. Evra, klokn het, Evra... "Wie ben je?!" hij schreeuwde het huilend. Ik ben niet dood Evra, het was de zelfde stem als eerder, niet dood... Evra schreeuwde. Hij had koorts gekregen en hij ademde zwaar. Hij begon te trillen en te zweten. Hij kreunde, maar wou niet wakker worden.

Ryan lach heerlijk te slapen tot hij op een gegeven moment vaag wat dingen hoorde op de achter grond...en na een tijdje schrok hij wakker van een schreeuw en hij zat recht op met waakzamen ogen die rond keken en een dolk vast die hij uit zijn wapenriem had gehaalt. Maar dan ziet hij tot het evra is die schreeuwt en hij zag hem rillen. Hij stond vlug op en liep naar hem toe en duwde de dolk weg, en hij pakt evra vast en voelt meteen tot hij verhoging heeft door zijn vuur krachten kan hij zo iets voelen. "evra...word wakker...EVRA" roept hij dan

Evra begon te hollen door de duistere kamer. "Wat is dit?!" schreeuwde hij, enorme paniek golvde door zijn bevirige stem. "Meisje?!" riep hij" Waar en wie ben je?!" Hij begon met ogen dicht verder te rennen. Opeens hoorde hij de stem van Ryan. "Ryan?!" riep hij" Ben jij ook hier?!" Hij opende zijn ogen en kwam tot stilstand. Even verderop zag hij vaag Ryan staan. Evra kniperde zijn ogen. "Zie ik het goed ben jij het Ryan?" vroeg hij. De stem van Ryan klonk. " Evra je bent maar een harig ding, ik vind je niet lief!" De stem van Ryan was akelig kil. "Wat?! Maar Ryan!" Evra begon hard te huilen. De stem van Ryan klonk weer. "Nee Evra! Ik vind je een misselijke haarbal!!" De gestalte draaide zich om en rende weg. "Maar.." klonk de stem van Evra, het was net een zucht. Hij begon te krijsen. Hij hapte naar adem en zijn lichaam begon te schokken.

Ryan keek toe hoe evra deed en hij maakte zich zorgen om deze vreemde katachtige.Dan ziet hij wat er gebeurt en hij staat op en rent naar de keuken hij pakt een emmer en vult die met water als die vol is rent hij naar de kamer en gooit de inhoud van de emmer over evra heen en hoopte tot hij hierdoor wakker zou worden.

Evra krijste nog na toen hij het koude water voelde. Hij schoot overeind. Hij hield niet van water. Hij trilde nog erg. Toen keek hij op en zag Ryan staan. Angstig lipe hij achetruit. Hij raakte de bank en kwam te zitten. Snel kroop hij over de bank. Hij bleef Ryan vol afschuw, haat en enorme angst aankijken.

"Sorry je droomde ik moest je wakker krijgen." legt ryan uit als evra wakker was geworden en recht stond. maar dan ziet hij zijn blik,"is er iets..." vraagt hij bezorgt aan hem hij vertrouwde het niet waarom was die ineens zo.

Evra hijgde zwaar. Even sloot hij zijn ogen. De beelden van de kamer kwamen weer in zijn hoofd. Hij opende zijn ogen. De tranen stonden hem in de ogen. De beelden van Ryan en de keiharde woorden kwamen terug. Hij gloeide helemaal. Hij had nog steeds koorts. Hij liep verder naar achter tot dat hij tegen de muur stond. Zijn benen trilden e het leek alsof ze het ieder moment konden begeven.

ryan keek naar evra en merte tot hij helemaal niet in orde was."je moet naar een dokter evra je hebt koorts" zegt hij en hij ging bij evra staan en keek hem aan,"ik heb je mijn woord gegeven ik zal je niks doen weet je nog, en ik wil je helpen"zegt hij en keek hem aan.

Evra dook in elkaar toen Ryan op hem af stapte. "Nee!"gilde hij"Ik ga niet naar de dokter!" Hij ademde zwaar. Hij keek angstig omhoog naar Ryan. Bj het zien van zijn blik barste hij in huilen uit. Hij was zo lief voor hem geweest en toch... In zijn droom? Het leek allemaal zo echt. Hij noemde me een.. nare dingen.., hoe moet dat nou? Evra's gedachten sloegen op hol. Zo erg dat hij het op een krijssen zette.

ryan keek naar evra en hoorde zijn uit barsting...sst oke oke. ik breng je niet naar de dokter maar je bent ziek ga alsjeblieft weet liggen. "vraagt hij bezorgt aan evra en hij bleef hem in de gaten houden hij wist niet wat hij had maar het was goed fout